Αβούτιλο (abutilon)
Αβούτιλο (abutilon)
Από τα ζεστά ήπια κλίματα προέρχεται ένα γένος φυτών που ονομάζεται Αβούτιλο. Αυτοί οι φυλλοβόλοι, ευπαθείς θάμνοι και δέντρα ανήκουν στην οικογένεια της μολόχας ( Malvaceae). Είναι ενδημικά της Βραζιλίας, της τροπικής Ασίας και της Ινδίας και είναι κοινώς γνωστά ως "ανθοφόρα πλατάνια". Έχουν όμορφο φύλλωμα και πανέμορφα, σε σχήμα καμπάνας -ή σαν πιατάκι- άνθη.
Τα Αβούτιλα είναι κοντινοί συγγενείς με τους ιβίσκους και περισσότερα από τα εκατό και πλέον είδη τους έχουν άνθη κρεμαστά και αιωρούμενα σαν των ιβίσκων. Τα καλλιεργούμενα παράγονται από υβριδισμό κάποιων ποικιλιών από αβούτιλα της νότιας Αμερικής και συμπεριλαμβάνονται σε μια ομάδα. Είναι γνωστά σαν Κινέζικα Φαναράκια (Abutilon x hybridum) και είναι από τα πιο κοινά που αναπτύσσονται στους κήπους. Είναι τουφωτά με ντελικάτη μορφή, ποικιλόχρωμα και άνθη σε σχήμα φαναριού. Για τους κηπουρούς που προτιμούν φυτά πιο πυκνοφυτεμένα, είναι επίσης διαθέσιμες νέες συμπαγείς ποικιλίες.
Η αποξηραμένη ρίζα του αβούτιλου χρησιμοποιείται σαν ρόφημα κατά της δυσεντερίας και ουρικής ακράτειας. Επίσης χρησιμοποιείται για να κατέβει ο πυρετός.
Οι σπόροι κονιορτοποιούνται και τρώγονται για την αντιμετώπιση δυσεντερίας, στομαχικούς πόνους κτλ. Είναι επίσης μαλακτικό, διουρητικό, μαλακτικό της επιδερμίδας καθαρτικό και στομαχικό.
Η ίνα που προέρχεται από μίσχους χρησιμοποιείται σαν υποκατάστατο της ίνας από γιούτα. Είναι τραχιά αλλά εύκαμπτη και ανθεκτική. Χρησιμοποιείται επίσης στη κατασκευή σχοινιών. Επιδέχεται καλά τις βαφές. Η ίνα χρησιμοποιείται ακόμη για την κατασκευή χαρτιού, τα στελέχη συγκεντρώνονται (θερίζονται) το καλοκαίρι, τα φύλλα απομακρύνονται και τα κοτσάνια αχνίζονται ώστε να παραληφθούν οι ίνες.
Το Αβούτιλο του Θεόφραστου συναντάται σε όλον τον κόσμο σαν το γνωστό ζιζάνιο. Ολόκληρο το φυτό καλύπτεται από κοντά, απαλά τριχίδια και το φυτό αποκαλείται κοινά "Velvet-leaf" (βελουδόφυλλο) στην Αμερική. Στην Ελλάδα είναι γνωστό σαν "αγριοβαμβακιά". Το βρίσκει κανείς πολύ συχνά στα παράπλευρα των οδών και σε παραμελημένους αγρούς.
Βιβλιογραφία
- https://www.valentine.gr/