Γένος φυτών της οικογένειας των σκιαδομόρφων. Πρόκειται για φυτά με  πράσινο κυλινδρικό και ψηλό στέλεχος, το οποίο είναι κούφιο εσωτερικά με κάθετες ραβδώσεις και διακλαδώσεις στο επάνω μέρος. Τα άνθη τους είναι μικρά, άσπρα και κιτρινωπά.

    Είναι ιθαγενή φυτά της κεντρικής Ευρώπης. Στην Ελλάδα συναντώνται σε υγρά μέρη, κυρίως της ορεινής ζώνης: Παρνασσό, Πήλιο, Πρέβεζα κ.α..

    Τα φύλλα της Αγγελικής μερικοί τα χρησιμοποιούν σε γλυκίσματα, χάρη στο θαυμάσιο άρωμά τους. Τα σπέρματά τους τα χρησιμοποιούν για τον αρωματισμό των ποτών.

    Την αγγελική επίσης την χρησιμοποιούν στην μελισσοκομία και κυρίως στην φαρμακευτική, καθώς οι ρίζες και οι σπόροι του είδους angelica officinalis, δίνουν μια καφετιά ουσία, η οποία διευκολύνει την πέψη και καταπολεμά την ατονία του πεπτικού συστήματος.

Αγγελική ή πιτόσπορο

    Δενδρόμορφος θάμνος που καλλιεργείται ως καλλωπιστικό φυτό. Τα φύλλα του είναι πλατιά και δερματώδη εντελώς λεία και γυαλιστερά με βαθύ πράσινο χρώμα. Τα άνθη του είναι λευκά ή κιτρινωπά με άρωμα παρόμοιο μ’ αυτό της πορτοκαλιάς. Βέβαια, δεν υπάρχει μόνο ένα είδος, αλλά δύο. Το πρώτο, αυτό που περιγράψαμε έχει πατρίδα του την Κίνα και την Ιαπωνία και φτάνει σε ύψος τα 2-3 μέτρα. Το επιστημονικό του όνομα είναι pitosporum tobira. Το δεύτερο, προέρχεται από την Αυστραλία και φτάνει σε ύψος μέχρι και τα 15 μέτρα. Τα άνθη του είναι λευκά και επιστημονική του ονομασία είναι pitosporum crassifolium.

    Η Αγγελική ανθίζει την άνοιξη, τα δε λουλουδάκια έχουν εντυπωσιακή μυρωδιά. Κατόπιν τα λουλούδια γίνονται καρποί και από τους καρπούς παράγονται κόκκινοι σπόροι από τους οποίους εύκολα παράγονται νέα φυτά.  Της αρέσει να στραγγίζει το χώμα της και όχι να μένει υγρό. Συνεπώς είναι αρκετά ανθεκτικό φυτό αντοχής.

    Ορισμένοι την χρησιμοποιούν ως φράχτη, φυτεύοντας  φυτά ανά 70 εκατοστά. Το τακτικό κλάδεμα βοηθάει το φυτό στο πέταγμα νέων κλαδιών.

Βιβλιογραφία

1. Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμος 1, σελ. 113, εκδ. 2002-2004
2. https://www.kipologio.gr