Γένος πτηνών της οικογένειας των στριγγιδών. Πρόκειται για κουκουβάγιες 18-30 εκ. με χρώμα κοκκινόξανθο ή γκριζωπό. Τρέφονται με μικρά τρωκτικά, πράγμα που τους καθιστούν ωφέλιμους στην γεωργία.
Το όνομά του οφείλεται στο ελληνικό μυθολογικό πρόσωπο τον Αιγωλιό ο οποίος ήταν νεαρός Κρητικός που, μαζί με τρεις συμπατριώτες του, έντυσε το σώμα του με χαλκό για προστασία από τα τσιμπήματα και μπήκε στο σπήλαιο όπου γεννήθηκε ο Δίας, για να κλέψει μέλι. Ο αρχηγός των θεών θύμωσε και ήθελε να τους θανατώσει όλους με κεραυνό, αλλά παρενέβη η Θέτις με τις Μοίρες και ο Δίας τούς μεταμόρφωσε σε διάφορα πουλιά, ένα από τα οποία ήταν η φερώνυμη κουκουβάγια.
Επειδή είναι νυκτόβιο ζώο και αποφεύγει τις ανθρώπινες δραστηριότητες είναι από τα είδη κουκουβάγιας που έχουν μελετηθεί λιγότερο.
Βασικά είναι μονογαμικό είδος. Φωλιάζουν σε κοιλότητες του εδάφους ή των δέντρων. Την Άνοιξη γεννούν 4-6 αυγά. Ζουν στα δάση της Ασία, της Αφρικής και της Ευρώπης. Στην Ελλάδα θα συναντήσουμε το είδος Aegolius funereus το οποίο διακρίνεται από το λευκό φτέρωμα στο πρόσωπο, στην ουρά και στα πόδια τους. Θα τους βρει κανείς σε δάση της Στερεάς Ελλάδας και της Μακεδονίας. Σε πολλά ελληνικά χωριά η φωνή τους θεωρείται ως προάγγελος κακού. Εξ’ ου ονομάζονται και χαροπούλια. Εξημερώνονται εύκολα οπότε κυκλοφορούν άνετα και την ημέρα.
