Callistus tetra, Hyphessobrycon eques (ινδιανάκια)
Callistus tetra, Hyphessobrycon eques
Hyphessobrycon: από την αρχαία ελληνική λέξη υπελάσσων (hyphesson), με την έννοια «του μικρότερου αναστήματος», το οποίο χρησιμοποιείται ως πρόθεμα σε αυτή την περίπτωση.
Ανήκει στην οικογένεια characidae. Η πατρίδα αυτού του ψαριού βρίσκεται στην Νότια Αμερική και συγκεκριμένα τον Αμαζόνιο της Βραζιλίας, το Περού, τη Βολιβία, την Παραγουάη και την Αργεντινή.
Όπως καταλαβαίνετε εξαιτίας αυτής της τεράστιας γεωγραφικής έκτασης που καλύπτει το είδος αυτό, το σχέδιο χρώματος ποικίλει ανάλογα την περιοχή που εδράζει. Ορισμένοι δε πληθυσμοί έχουν περιγραφεί ως «Συνώνυμα») είδη με αυτό.
Βέβαια, η συντριπτική πλειοψηφία των ψαριών που διατίθενται στο εμπόριο εκτρέφονται σε εμπορική βάση.
Τα ψάρια αυτά μεγαλώνουν έως και 4 εκατοστά.
Συνθήκες νερού
Θερμοκρασία: 20-28 C
pH: 5-7,5
Σκληρότητα: 18-268 ppm
Διατροφή
Πιθανόν να είναι παμφάγα. Τρέφονται με μικρά ασπόνδυλα, μαλακόστρακα, και φύκη, επίσης με διάφορα φρούτα που πέφτουν στο νερό και άλλα παρόμοια.
Στο ενυδρείο μπορεί να επιβιώσει με μια διατροφή ξηρών τροφίμων, αλλά όπως τα περισσότερα ψάρια αισθάνονται καλύτερα όταν τους προσφέρεται ένα πλούσιο μενού, το οποίο στην περίπτωση αυτή θα πρέπει επίσης να περιέχει ζωντανές και κατεψυγμένες προνύμφες chironomid (bloodworm), προνύμφες κουνουπιών, Daphnia, Moina, κλπ.
Συμπεριφορά και συμβατότητα
Το είδος αυτό των «ιππέων» είναι διαβόητο ως επιθετικό ψάρι που έχει τη φήμη της συγκράτησης των πτερυγίων των συγκατοίκων του αν και αυτή η συμπεριφορά τείνει να είναι εντονότερη όταν είναι ανεπαρκείς οι αριθμοί που αγοράζονται ή ο χώρος κολύμβησης είναι περιορισμένος.
Γενικά πρόκειται για ένα κοινωνικό είδος που σχηματίζει χαλαρές ιεραρχίες, με αντίπαλα αρσενικά να μάχονται συνεχώς μεταξύ τους για την προσοχή του αντίθετου φύλλου. Ωστόσο αυτές οι μάχες σπάνια θα οδηγήσουν σε τραυματισμό.
Μια ομάδα από τουλάχιστον 8-10 ατόμων θα πρέπει να θεωρείται η ελάχιστη απαίτηση, δεδομένου ότι αυτό αυξάνει την πιθανότητα να αποσπάται η προσοχή των ψαριών ώστε να μην ενοχλούν τους συγκατοίκους τους.
Βάση των παραπάνω, βγάζουμε αμέσως το συμπέρασμα ότι δεν ταιριάζουν με πολύ ντροπαλούς, αργοκίνητους, ή μακρύπτερους συγκατοίκους.
Στιβαρή ψάρια που κατοικούν σε παρόμοιους με αυτό βιότοπους ίσως αποτελούν τις καλύτερες επιλογές, αλλά και άλλες πιθανές επιλογές περιλαμβάνουν τα: Neon Tetra, μαύρο Tetra , Discus , Apistogramma 's, όπως Apistogramma Cacatouides και Apistogramma Borelli , Corydoras, Catfish (ιδιαίτερα Corydoras Sterbai και Corydoras aeneus ) αγγελόψαρα , κλόουν Λόουτς , Guppy, Πλατύ, Gourami (όπως το Μπλε Gourami και Νάνο Gourami όπως το μέλι Gourami ) Επίσης, θα πρέπει να ζήσουν ευτυχισμένοι με τα περισσότερα Danio (ιδιαίτερα το Zebra Danio και το Μαργαριτάρι Danio ), αλλά και πολλά Killifish.
Σεξουαλικός διμορφισμός
Τα σεξουαλικά ώριμα θηλυκά έχουν αισθητά πιο στρογγυλεμένο σώμα και είναι λίγο μεγαλύτερα από τα αρσενικά. Επίσης τα θηλυκά δεν έχουν χρωματισμό στο κάτω μέρος του ραχιαίου πτερυγίου όπως συμβαίνει με τα αρσενικά.
Αναπαραγωγή
Όταν είναι σε καλή κατάσταση οι ενήλικες μπορούν να αναπαράγονται συχνά και σε ένα «ώριμο ενυδρείο» είναι πιθανό να εμφανιστεί γόνος χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση.
Ωστόσο, εάν θέλετε να μεγιστοποιήσετε την πιθανότητα επιτυχούς αναπαραγωγής απαιτείται μια πιο ελεγχόμενη προσέγγιση.
Σε ένα ενυδρείο ωοτοκίας (40 περίπου λίτρων) το οποίο θα διαθέτει πολύ χαμηλό φωτισμό και που ο πάτος του θα καλύπτεται με κάποιο είδος ματιών τα΄΄οσο μεγάλα ώστε τα αυγά να μπορούν να πέσουν μέσα από αυτά, αλλά και αρκετά μικρά έτσι ώστε οι ενήλικες να μη μπορούν να τα φτάσουν.
Εναλλακτικά, μπορούμε να γεμίσουμε το ενυδρείο με πλατύφυλλα φυτά, όπως τα Taxiphyllum spp. ή με σφουγγαρίστρες ωοτοκίας. Το νερό θα πρέπει να είναι ελαφρώς όξινο έως ουδέτερο στο pH με θερμοκρασία προς το ανώτερο άκρο του εύρους που προτείνεται παραπάνω.
Στη συνέχεια, ένα ή δύο αρσενικά και πολλά θηλυκά μπορούν να εισαχθούν στο ενυδρείο ωοτοκίας και να αφήνονται εκεί έως ότου ανιχνευθούν αυγά (συνήθως το επόμενο πρωί).
Αρχική διατροφή των νέων ιχθυδίων θα πρέπει να είναι το Paramecium ή ξηρή τροφή μικρού μεγέθους (5-50 micron), εισάγοντας Artemia , microworm , κλπ., όταν τα τα ψαράκια γίνουν αρκετά μεγάλα γι’ αυτά.
Τα «ιππέων» Serpae Tetra Hyphessobrycon είναι όμορφα ψάρια και πραγματικά μοιάζουν να λάμπουν σαν κοσμήματα μέσα στο ενυδρείο. Μία ομάδα από αυτά τα tetras πραγματικά μαγνητίζουν το βλέμμα. Έχουν ένα όμορφο κοκκινωπό χρώμα το οποίο είναι διακοσμημένο με ένα μελανό σημείο σε σχήμα διαμαντιού, ακριβώς πίσω από τα βράγχια.
Βιβλιογραφία