Hyphessobrycon rosaceus Rosy Tetra
Hyphessobrycon rosaceus
Rosy Tetra
Το “ρόδινο” αυτό τέτρα έχει ένα ελαφρύ ροζ-λευκό σώμα με κόκκινα πτερύγια, εκτός από το ραχιαίο πτερύγιο το οποίο μπορεί να είναι μαύρο ή άσπρο, και το ουραίο πτερύγιο που είναι ροζ-λευκό με δύο ελλειπτικές κόκκινες κηλίδες σε αυτό. Έχει μια αμυδρή μαύρη γραμμή από την κορυφή του βολβού του ματιού του μέσω της κόρης, στο κάτω μέρος του βολβού του ματιού.
Από την Γουιάνα, το Σουρινάμ και τη Βραζιλία μας έρχεται το ψάρι αυτό. Το συναντάμε στα συστήματα rio Essequibo, rio Corantijn και rio Σουρινάμ. Η συντριπτική πλειονότητα των ψαριών που πωλούνται στο εμπόριο είναι μαζικής εκτροφής και συνήθως εκτρέφονται στο Ηνωμένο Βασίλειο, και στην Ανατολική Ευρώπη.
Το μήκος αυτού του είδους φτάνει τα 4cm. Το ενυδρείο μας καλό είναι να είναι πυκνοφυτεμένο ομοιάζοντας με αυτόν τον τρόπο με το φυσικό του περιβάλλον.
Ζει σε θερμοκρασία νερού 24-28 ° C, pH: 5,5-7,5. Μολονότι μπορεί να επιβιώσει σε ελαφρώς αλκαλικό νερό, τείνει να είναι πιο πολύχρωμο όταν διατηρείται σε όξινες συνθήκες. Η σκληρότητα του νερού πρέπει να κυμαίνεται από 1-12 ° H
Διατροφή
Τρέφεται κυρίως με μικρά ασπόνδυλα στη φύση. Στο ενυδρείο μπορεί να τραφεί με ένα μείγμα από αποξηραμένες νιφάδες και κόκκους μαζί με μικρά ζωντανά και κατεψυγμένα τρόφιμα.
Συμβίωση
Μπορεί να συμβιώσει μαζί με άλλα Νοτιοαφρικάνικα είδη, όπως τα Hyphessobrycon ή Hemigrammus . Επίσης με Apistogramma και άλλες κιχλίδες νάνους, Corydoras και μικρά Loricariids. Σε μια πιο γενική κοινότητα, μπορεί να συνδυαστεί με τα μικρότερα Rasboras, barbs, Anabantoids και της Δυτικής Αφρικής νάνους cichlids όπως τα Pelvicachromis . Λόγω του σχήματός του, είναι επίσης ασφαλές να διατηρηθεί με τις μεγαλύτερες κιχλίδες όπως αγγελόψαρα ή τους δίσκους.
Πρέπει πάντα να αγοράζουμε μία ομάδα απ’ αυτά 6 ή περισσότερα.
Σεξουαλικό διμορφισμός
Τα αρσενικά αναπτύσσουν εκτεταμένα ραχιαία και πρωκτικά πτερύγια καθώς ωριμάζουν. Τείνουν επίσης να είναι μεγαλύτερα, πιο ευέλικτα και λίγο πιο πολύχρωμα από τα θηλυκά. Άλλες διαφορές: Τα αρσενικά έχουν ένα επίμηκες ραχιαίο πτερύγιο που είναι βασικά μαύρο αν και περιστασιακά υποδείξεις ενός λευκού στο άνω άκρο μπορεί να εμφανίζονται. Τα Θηλυκά έχουν ένα μικρό ραχιαίο πτερύγιο με άσπρη αιχμή, και είναι πιο στρογγυλεμένα γενικώς στο σώμα.
Αναπαραγωγή
Μπορούν να αναπαράγονται με παρόμοιο τρόπο όπως σε άλλα είδη του γένους τους. Θα πρέπει να δημιουργηθεί μια ξεχωριστή δεξαμενή η οποία θα διαθέτει πολύ χαμηλό φωτισμό, θα περιέχει συστάδες από πλατύφυλλα φυτά όπως java βρύα για να δώσει στα ψάρια την δυνατότητα κάπου να καταθέσουν τα αυγά τους. Εναλλακτικά, μπορείτε να καλύψετε τη βάση του ενυδρείου με κάποιο είδος ματιών. Αυτό θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλο ώστε τα αυγά να μπορούν να πέσουν μέσα από αυτό, αλλά αρκετά μικρό έτσι ώστε οι ενήλικες να μη μπορούν να τα φτάσουν. Το νερό πρέπει να είναι μαλακό και όξινο στο εύρος ph 5.5 έως 6.5, gh 1-5, με μια θερμοκρασία περίπου 80-84 ° F. Ένα μικρό air-powered φίλτρο αντιδράει πολύ απαλά και είναι το μόνο που χρειάζεται από την άποψη της διήθησης.
Όταν τα θηλυκά είναι αισθητά γεμάτα με αυγά και τα αρσενικά εμφανίζουν καλύτερα τα χρώματά τους, επιλέξτε το παχύτερο θηλυκό και το καλύτερο σε χρώμα αρσενικό και μεταφέρετέ τα στο ενυδρείο ωοτοκίας το βράδυ. Θα πρέπει να αναπαράγονται το επόμενο πρωί.
Οι ενήλικες τρώνε τα αυγά τους και πρέπει να απομακρύνονται το ταχύτερο δυνατό. Τα αυγά, μπορεί και 100 στον αριθμό, εκκολάπτονται σε 24-36 ώρες, και τα ιχθύδια είναι έτοιμα για κολύμπι 3-4 ημέρες αργότερα. Θα πρέπει να τρέφονται αρχικά με εγχυματικά μέχρι να γίνουν αρκετά μεγάλα για να μπορούν να δεχτούν microworm ή γαρίδες άλμης nauplii .
Βιβλιογραφία