Αβελία (abelia)
Αβελία (abelia)
Επιστ.Όνομα: Abelia x grandiflora. Οικογένεια: Caprifoliaceae. Καταγωγή: Κίνα, Ιαπωνία, Μεξικό
Το γένος αυτό περιλαμβάνει 30 είδη, ένα από τα κυριότερα είναι η abelia grndiflora.
Το όνομα αυτού του φυτού προέρχεται από άγγλο Κλαρκ Άμπελ, υπάλληλο της βρετανικής πρεσβείας στην Κίνα τον 19ο αιώνα.
Περιγραφή : Θάμνος ημιαειθαλής , διότι αν και φυλλοβόλο είδος μπορεί να κρατεί το φύλλωμά του σε ήπια κλίματα. Φτάνει σε ύψος το 1-1,5 m . Κάνει μεγάλα κλαδιά , που λόγω του μήκους τους, γέρνουν συνήθως προς τα κάτω . Τα φύλλα του είναι λαμπερά σκουροπράσινα , μικρά σε μέγεθος , λογχοειδούς μορφής . Ανάλογα με την εποχή του έτους όμως, αλλάζουν απόχρωση , αρχίζοντας από κοκκινωπό χρώμα την Άνοιξη, μετατρέπονται σε σκουροπράσινα το Καλοκαίρι, και φθάνουν σε απόχρωση του καφέ το Φθινόπωρο.
Ανθοφορία : Άνθη μικρά, μορφής χωνιού η σωληνοειδή, λευκά , συνδυασμένα με ροζ αποχρώσεις, μήκους 2 cm. Σε μερικά είδη τα άνθη έχουν σχήμα χωνιού ή μικρής καμπάνας. Αναπτύσσονται σε μικρές επάκριες των νέων βλαστών συστάδες, δημιουργώντας πολύ όμορφα μπουκέτα. Ανθίζει σχεδόν όλο το καλοκαίρι , έως και το Φθινόπωρο ( Ιούνιο έως Οκτώβριο ) .
Πολλαπλασιασμός : Πολλαπλασιάζετε με μοσχεύματα μήκους περίπου 10 cm , που λαμβάνονται από ημιξυλοποιημένους βλαστούς του τρέχοντος έτους τον Ιούλιο η Αύγουστο. Στρωμάτωση των μοσχευμάτων σε άμμο ποταμού και διατήρηση τους σε κλειστό περιβάλλον ελεγχόμενης υγρασίας και θερμοκρασίας για 4 έως 5 εβδομάδες, ενθαρρύνει την ανάπτυξη ριζοβολίας των μοσχευμάτων .
Απαιτήσεις : Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις όσον αφορά το έδαφος , αλλά προτιμά προστατευμένες θέσεις από τους ισχυρούς ανέμους . Μπορεί να αναπτυχθεί σε ημισκιερά σημεία, προτιμά όμως τα ηλιόλουστα. Οι παλαιοί βλαστοί, που έχουν ανθίσει, καθώς και οι αδύνατοι κλάδοι η όσοι έχουν ξεραθεί κατά την διάρκεια του χειμώνα, πρέπει να αφαιρούνται .
Διακοσμητική αξία : Το κόκκινο χρώμα των βλαστών, η εναλλαγή χρωματισμών του φυλλώματος (κόκκινο, σκουροπράσινο, χαλκόχρωμο) και η πλούσια ανθοφορία την θερμή περίοδο .
Χρησιμότητα : Είναι φυτό που η καλλωπιστική του αξία οφείλεται τόσο στο κοκκινωπό χρώμα των βλαστών και του φυλλώματος όσο και στα λευκορόδινα άνθη του . Στην κηποτεχνία το χρησιμοποιούμε σε γλάστρες , ζαρντινιέρες , στον κήπο κατά συστάδες , με άλλα πολυετή φυτά αντίστοιχης ανάπτυξης , ή σε σειρά . Ιδιαίτερη προσοχή να δίνεται ώστε να μην φυτεύομαι μπροστά του φυτά μεγαλύτερης ορθόκλαδης ανάπτυξης.
Στην Ελλάδα μπορεί να ευδοκιμήσει το είδος αυτό.
Βιβλιογραφία
- https://www.fytokomia.gr
- Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμος 1, σελ. 43, εκδ. 2002-2004