Αγαπόρνις (lovebirds)
Πρόκειται για είδος παπαγάλου της οικογένειας των ψιττακίδων. Ζει κυρίως στην Αιθιοπία και στην Μαδαγασκάρη. Είναι από τα πιο κοινά είδη κατοικίδιων παπαγάλων.
Το μέγεθός τους είναι μικρό περίπου 12-17 εκατοστά και ζυγίζουν 40-60 γραμμάρια.
Στη φύση ζουν σε σμήνη, όμως είναι μονογαμικά πουλιά. Το όνομα που έχουν (lovebirds) το έχουν αποκτήσει εξαιτίας της αξιοσημείωτης αφοσίωσης που επιδεικνύουν ο ένας σύντροφος προς τον άλλο. Φτάνουν δε σε σημείο που αν ψοφήσει το ένα, ακολουθεί και το άλλο.
Τα Lovebirds είναι πολύ φωνητικά πουλιά, παράγουν δυνατό, υψίσυχνο θόρυβο. Μερικά κάνουν θόρυβο όλη την ημέρα, ειδικά κατά την αυγή και το σούρουπο. Αυτή είναι μια φυσιολογική συμπεριφορά των παπαγάλων κατά την οποία στο κοπάδι καλούν ο ένας τον άλλο πριν από την έναρξη της ημέρας και λίγο πριν αναπαυθούν για τη νύχτα.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτών των παπαγάλων είναι το κόκκινο ράμφος και η κοντή ουρά. Τα χρώματά τους ποικίλουν ανάλογα με το είδη που θα αναπτύξουμε παρακάτω.
Αν κάποιος επιχειρήσει να τα κάνει να μιλήσουν, σίγουρα θα αποτύχει, διότι δεν μπορούν όπως άλλα είδη παπαγάλων να μιμηθούν την ανθρώπινη φωνή. Μιμούνται όμως με επιτυχία άλλους ήχους.
Ο ιδιοκτήτης αυτών των πουλιών θα πρέπει να τα χειρίζεται με ήρεμες κινήσεις, διότι αν τα lovebirds στρεσαριστούν τότε έχουν την τάση να αυτοτραυματίζονται μαδώντας τα φτερά τους.
Η διατροφή τους αποτελείται από σπόρους για εξωτικά πουλιά. Μπορούμε όμως να προσθέτουμε στο διαιτολόγιό τους διάφορα λαχανικά και φρούτα.
Μετά το πέρασμα ενός έτους κάποιος μπορεί να διαπιστώσει το φύλο των παπαγάλων του. Το θηλυκό συνήθως σκίζει χαρτιά για να φτιάξει φωλιά και το αρσενικό ταΐζει την θηλυκιά. Βέβαια, ακόμη και αυτά τα δείγματα συμπεριφορών δεν εξασφαλίζουν με ασφάλεια τον διαχωρισμό του φύλου. Γι’ αυτό οι ειδικοί συστήνουν την εξέταση DNA. Επειδή αυτό όμως είναι δύσκολο να το κάνει κάθε ιδιοκτήτης, ορισμένοι ειδικοί μπορούν να καταλάβουν το φύλο με την ψηλάφηση των γεννητικών οργάνων.
Για τον παραπάνω λόγο η αναπαραγωγή των αγαπόρνις είναι μια δύσκολη υπόθεση για έναν ερασιτέχνη. Αν όμως επιτευχθεί, η θηλυκιά γεννά 2-6 αυγά τα οποία επωάζει για 21-23 ημέρες. Και οι δύο σύντροφοι αναλαμβάνουν την φροντίδα και το τάισμα των νεοσσών για ενάμιση περίπου μήνα.
Το είδος αυτό μπορεί να ζήσει από 10-15 χρόνια.
Υπάρχουν 9 διαφορετικά είδη Lovebirds:
_.png)
Masked Lovebird ή
(Agapornis personatus), με ροδακινί πρόσωπο. (Μέγεθος 14 εκατοστά. Χρώμα Κίτρινο και πράσινο. Έχει γαλάζια φτερά στην ουρά).
Agapornis fischeri (Μέγεθος 14 εκατοστά. Κυρίως πράσινο, πορτοκαλί άνω σώμα και το κεφάλι, μπλε κάτω μέρος της πλάτης και στους γλουτούς, κόκκινο ράμφος.
Nyasa Lovebird
(Agapornis lilianae) (Μέγεθος 13 εκατοστά. Κυρίως πράσινου χρώματος. Το κεφάλι είναι πορτοκαλί με κόκκινο ράμφος).
- Agapornisnis nigrigenis (Μέγεθος 14 εκατοστά. Κυρίως πράσινο με αποχρώσεις καφέ-μαύρο στα μάγουλα και το λαιμό, κοκκινωπό-καφέ μέτωπο και πορτοκαλί άνω μέρος του θώρακα, κόκκινο ράμφος).
Agapornis roseicollis (Μέγεθος 15 cm. Κυρίως πράσινο, πορτοκαλί πρόσωπο, μπλε κάτω μέρος στην πλάτη και στους γλουτούς, χρώμα του κέρατου στο ράμφος).
.jpg)
Agapornis Taranta (Μέγεθος16,5. Κυρίως πράσινο, με κόκκινο ράμφος, ορισμένα πουλιά έχουν μαύρα φτερά. Σεξουαλικός διμορφισμός: μόνο το αρσενικό έχει κόκκινο στο μέτωπο και το στέμμα, το φτέρωμα των θηλυκών είναι πάντοτε πράσινο).
Agapornis pullarius (Μέγεθος 15 cm. Κυρίως πράσινο με κόκκινο χρώμα στο πάνω μέρος του λαιμού και του προσώπου. Σεξουαλικός διμορφισμός: το αρσενικό έχει πιο εκτεταμένο και πιο σκούρο κόκκινο χρώμα στο πρόσωπο και στο κεφάλι, επίσης, το αρσενικό έχει πιο σκούρο κόκκινο ράμφος από το θηλυκό).
Agapornis canus (Μέγεθος 13 εκατοστά. Κυρίως πράσινο με πιο σκούρο πράσινο στην πλάτη, ανοικτό γκρι ράμφος. Σεξουαλικός διμορφισμός: Το αρσενικό έχει γκρι χρώμα στο πάνω μέρος του σώματος, στο λαιμό και στο κεφάλι).
- Agapornis swindernianus (Μέγεθος 13,5 εκατοστά. Κυρίως πράσινο με καφέ κολάρο το οποίο έχει μία μαύρη απόχρωση στο πίσω μέρος του λαιμού. Σκούρο γκρι / μαύρο ράμφος).
Βιβλιογραφία
- https://petbirds.gr
- https://en.wikipedia.org
- Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμος, 1, σελ.95, εκδ. 2002-2004