Αγριόπαπια

Αγριόπαπια

Στην κατηγορία των αγριότιατιιων συμπεριλαμβάνονται 116 είδη, τα οποία υπάρχουν σε όλο τον πλανήτη, εκτός από την ανταρκτική και ορισμένα νησιά του Ειρηνικού ωκεανού. Τα είδη αυτά χωρίζονται σε αφρόπαπιες,  χηνόπαπιες,  βουνόπαπιες, σδενδρόπαπιες,  θαλασσόπαπιες, πρίστες, κεψαλούδια.

Το μήκος τους φτάνει περίπου τους 50 πόντους, ενώ το βάρος τους το 1-1,5 κιλό. Διαθέτουν πλατύ ράμφος και παχύ αδιάβροχο φτέρωμα. Τα πόδια τους είναι τοποθετημένα στο πίσω μέρος του κορμού και με κοντούς ταρσούς, τα τρία εμπρός δάκτυλα είναι ενωμένα με νηκτική μεμβράνη (στεγανόποδα) ενώ το πίσω δάκτυλο είναι ψηλότερα και ελεύθερο. Η ουρά είναι το πηδάλιο θα λέγαμε της αγριόπαπιας και γι' αυτό τα φτερά της ουράς λέγονται πηδαλιώδη και είναι κοντά.

Τρέφονται με μκροοργανισμούς που υπάρχουν μέσα στα νερά, φύλλα, σπόρους, σκουλήκια, μαλάκια και αμφίβια. Τρώνε επίσης και δημητριακά από καλλιεργημένα χωράφια τους φθινοπωρινούς μήνες.

Έχουν μεγάλη αντοχή στις μακρινές  πτήσεις. Το φθινόπωρο ή άλλα είδη την Άνοιξη συγκεντρώνονται και πετούν σε μεγάλα σμήνη με σχήμα Λ.

Το πιο κοινό είδος αγριόπαπιας είναι το είδος Anas platyrhynchos από το οποίο προέρχονται σχεδόν όλες οι οικόσιτες πάπιες.  Τον χειμώνα το είδος αυτό εμφανίζεται σε όλες τις περιοχές που υπάρχουν βάλτοι και λίμνες.  Την Άνοιξη επιστρέφει κατά κοπάδια στη Βόρεια Ευρώπη. Οι θηλυκές που δεν μεταναστεύουν στις βόρειες περιοχές αποθηκεύουν από  8-13 αυγά μέσα σε καλαμιώνες όπου πέρασαν τον χειμώνα. Η επώαση αρχίζει μετά την εναπόθεση του τελευταίου αβγού, πραγματοποιείται μόνον από το θηλυκό και διαρκεί 27-28 ημέρες. Οι νεοσσοί (παπάκια) είναι φωλεόφυγοι (precocial), πλήρως ικανοί προς κολύμβηση μόλις εκκολαφθούν. Ωστόσο, από ένστικτο τείνουν να μένουν ενστικτωδώς κοντά στην μητέρα τους, όχι μόνο για ζεστασιά και προστασία, αλλά και για να μάθουν και να θυμούνται το μέρος που γεννήθηκαν, καθώς και το πώς και πού να αναζητήσουν τροφή. Όταν οι νεοσσοί ωριμάζουν σε «εφήβους» ικανούς προς πτήση, μαθαίνουν και θυμούνται τις παραδοσιακές μεταναστευτικές διαδρομές τους (εκτός αν έχουν γεννηθεί και εκτραφεί σε αιχμαλωσία). Μετά από αυτή την περίοδο, τα νεαρά άτομα και η μητέρα μπορεί να αποχωριστούν, ή να παραμείνουν μαζί μέχρι να έρθει η επόμενη εποχή αναπαραγωγής.

Η πρασινοκέφαλη αγριόπαπια είναι η πιο γνωστή και διαδεδομένη πάπια στον κόσμο. Απαντά σε δύο «μορφές»: την άγρια (στην οποία αναφέρεται το παρόν λήμμα) και την εξημερωμένη μορφή, επίσης γνωστή ως Anas platyrhynchos domesticus, η οποία προέρχεται από την πρώτη και απαντά σε διάφορα μεγέθη και χρώματα (συνήθως λευκό). Ανήκει στις επονομαζόμενες πάπιες επιφανείας ή αφρόπαπιες (dabbling ducks),

Ο κυριότερος εχθρό της αγριόπαπιας είναι ο κυνηγός - θηρευτής όταν δρα ή δεν δρα μέσα στα πλαίσια των κανόνων που διέπουν το κυνήγι. Ο άνθρωπος επίσης, αποξηραίνει τους βιότοπους, τους ρυπαίνει , δολοφονεί τα πουλιά κατά την διάρκεια της αναπαραγωγής. Το προσδόκιμο ζωής μια αγριόπαπιας φτάνει τα 3 χρόνια.

Βιβλιογραφία

1.       https://el.wikipedia.org/wiki

2.       Εγκυκλοπαίδεια Δομή

3.       https://sites.google.com/site/kynigithirama/theramata/ydr