Black Darter Tetra
Black Darter Tetra
Οικογένεια: Crenuchidae, Sub-Family Crenuchinae
Black Darter Tetra, ή αλλιώς Poecilocharax weitzmani. Η Καταγωγή του προέρχεται από την Νότια Αμερική και συγκεκριμένα από τη Βραζιλία, την Κολομβία, το Περού και τη Βενεζουέλα όπου κολυμπούν κατά κύριο λόγο στους ποταμούς Río Negro, Rio Orinoco και Río Solimões. Οι πληθυσμοί από την Κολομβία και τη Βραζιλία τείνουν να έχουν πιο έντονα χρώματα, αλλά δεν αποκλείεται να αντιπροσωπεύουν ένα απερίγραπτο μέχρι τώρα είδος.
Κολυμπούν σε νερά που χρωματίζονται από ένα παχύ υποστρώματα λάσπης άμμου και από άφθονων απορριμμάτων φύλλων.
Το μήκος του φτάνει τα 4-5cm. Σε ένα ενυδρείο μπορούμε να διατηρήσουμε ένα αρσενικό με 3 θηλυκά κατά αναλογία και ανά 50 λίτρα ενός ενυδρείου. Πρέπει να έχουμε υπόψιν μας ότι τα αρσενικά μάχονται μεταξύ τους διεκδικώντας την εδαφική κυριαρχία.
Χρησιμοποιήστε ένα μαλακό, αμμώδες υπόστρωμα δεδομένου ότι αυτό το είδος τρέφεται κυρίως από το κάτω μέρος του ενυδρείου. Λίγες ρίζες driftwood και κλαδιά πρέπει να τοποθετούνται με τέτοιο τρόπο, ώστε να δημιουργούνται πολλά σκιερά σημεία για καταφύγια. Η προσθήκη ξηρών φύλλων οξιά, δρυός και αμυγδαλιάς είναι κατάλληλα και ένα μίγμα και των τριών φαίνεται πολύ αποτελεσματικό για τις προσδοκώμενες συνθήκες του νερού αυτού του ψαριού.
Ο φωτισμός πρέπει να είναι αρκετά χαμηλός. Τα υδρόβια φυτά που μπορούν να επιβιώσουν κάτω από τέτοιες συνθήκες, είναι τα Microsorum, Taxiphyllum ή Cryptocoryne spp. Θα πρέπει να προσέξουμε πως αυτό το είδος δεν μπορεί να εισαχθεί σε βιολογικά ανώριμα ενυδρεία.
Συνθήκες νερού
Η θερμοκρασία του νερού πρέπει να κυμαίνεται από 21 έως 28 ° C , το ph από 3-6,5 και η σκληρότητα 0-90 pmm.
Διατροφή
To Black Darter Tetra τρέφεται με υδρόβια έντομα, προνύμφες καρκινοειδή, σκουλήκια και ίσως με μικρά ψάρια γόνους. Είναι εμφανώς απρόθυμα να δεχτούν αποξηραμένα τρόφιμα στην αιχμαλωσία και φαγητά που δεν κινούνται ή που βυθίζονται αργά-αργά, έτσι στο ενυδρείο θα τραφεί με Daphnia , Artemia , Grindal σκουλήκι, μικρο σκουλήκι, ψιλοκομμένο bloodworm κλπ.
πορούν να συμβιώσουν με ψάρια παρόμοιου μεγέθους που κολυμπούν στα ανώτερα στρώματα του νερού όπως τα Nannostomus, Axelrodia, Carnegiella, ή κάποια μικρότερα Hyphessobrycon spp. Μικρά loricariids όπως τα Otocinclus ή Hisonotus spp. μπορούν επίσης να τοποθετηθούν μαζί τους.
Τα αρσενικά είναι πολύ πιο πολύχρωμα από τα θηλυκά. Διαθέτουν μεγαλύτερα ραχιαία και πρωκτικά πτερύγια τα οποία σε ορισμένα άτομα αναπτύσσονται σε εντυπωσιακό βαθμό.
Αναπαραγωγή
Για να αναπαραχθούν στην αιχμαλωσία πρέπει να τους παρασχεθούν διάφορα τεχνητά σπήλαια. Ορισμένοι χομπίστες χρησιμοποιούν πλαστικές σωλήνες. Το ph πρέπει να είναι 4,0 - 5,0 με πολύ χαμηλή σκληρότητα.
Όταν κάποιο θηλυκό ετοιμάζεται για την αναπαραγωγή, κολυμπάει στο έδαφος του αρσενικού προκαλώντας αυτό. Τα αυγά συνήθως εναποτίθενται στην οροφή του επιλεγμένου σπηλαίου και φτάνουν σε αριθμό τα 50-100. Το αρσενικό τα προστατεύει κατά τη διάρκεια της περιόδου επώασης. (δεν αποκλείεται ένα αρσενικό ταυτόχρονα να ζευγαρώσει και δεύτερη θηλυκιά)
Αρχίζουν να εκκολάπτονται μετά από 4-5 ημέρες
Το είδος αυτό δεν συνιστάται για αρχάριους δεδομένου ότι απαιτεί εξειδικευμένη φροντίδα. Η διάρκεια της ζωής αυτού του ψαριού φτάνει τα 3-5 χρόνια.
Βιβλιογραφία